Ustawa o rachunkowości, często nazywana także polskim prawem bilansowym, to dokument z dnia 29 września 1994 roku, który wraz z Międzynarodowymi i Krajowymi Standardami Rachunkowości stanowi podstawę prawną rachunkowości w naszym kraju. Jej głównym zadaniem jest regulowanie kwestii związanych z zasadami rachunkowości, usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz procedurą badania sprawozdań finansowych przez biegłych rewidentów.
Ustawa o rachunkowości składa się z 11 rozdziałów i 4 załączników:
1. Przepisy ogólne.
2. Prowadzenie ksiąg rachunkowych.
3. Inwentaryzacja.
4. Ustalanie wyniku finansowego oraz wycena aktywów i pasywów.
4a. Łączenie spółek.
5. Sprawozdania finansowe jednostki.
6. Skonsolidowane sprawozdania finansowe grupy kapitałowej.
7. Składanie do właściwego rejestru sądowego, badanie, udostępnianie i ogłaszanie sprawozdań finansowych.
8. Ochrona danych.
8a. Usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych.
9. Odpowiedzialność karna.
10. Przepisy przejściowe i szczególne.
11. Przepisy końcowe, zmiany w obowiązujących przepisach.