Prowadzenie uproszczonej rachunkowości to przywilej obejmujący przedsiębiorstwa, których roczny dochód nie przekroczył 2 000 000 euro.
W jej ramach przedsiębiorcy mogą rozliczać według następujących form opodatkowania:
1. Karta podatkowa – polega na opłacaniu stałej kwoty co miesiąc. Jest przeznaczona jedynie dla nielicznych podmiotów. Stawka podatku zależna jest od liczby zatrudnionych pracowników oraz mieszkańców miejscowości, w której przedsiębiorca prowadzi swoją działalność.
2. Ryczałt ewidencjonowany – stawka podatku ustalana jest na podstawie osiąganego dochodu. Wadą tej formy jest fakt, że całkowicie pomija ona kwestię kosztów. Tym sposobem przedsiębiorstwo zmuszone jest do regulacji należności nawet jeśli przynosi straty.
3. Księga Przychodów i Rozchodów – podatek opłaca się proporcjonalnie do osiągniętego zysku, a więc różnicy pomiędzy przychodami, a kosztami ich uzyskania.
Samodzielne prowadzenie uproszczonej rachunkowości jest prawnie dopuszczalne, jednak zaleca się zlecenie tych działań specjalistom. Profesjonaliści znacznie ograniczą czas związany z wykonaniem niezbędnych rozliczeń, a także zagwarantują poprawność i bezpieczeństwo.